Categoria: Nugae

Disertissime Romuli nepotum, quot sunt quotque fuere, Marce Tulli, quotque post aliis erunt in annis, gratias tibi maximas Catullus 5agit pessimus omnium poeta, tanto pessimus omnium poeta, quanto tu optimus omnium patronus.   … Continua a leggere →

Ni te plus oculis meis amarem, iucundissime Calve, munere isto odissem te odio Vatiniano: nam quid feci ego quidve sum locutus, 5cur me tot male perderes poetis? Isti di mala multa dent clienti, … Continua a leggere →

Cenabis bene, mi Fabulle, apud me paucis, si tibi di favent, diebus, si tecum attuleris bonam atque magnam cenam, non sine candida puella 5et vino et sale et omnibus cachinnis. Haec si, inquam, … Continua a leggere →

Marrucine Asini, manu sinistra non belle uteris: in ioco atque vino tollis lintea neglegentiorum. Hoc salsum esse putas? Fugit te, inepte: 5quamvis sordida res et invenusta est. Non credis mihi? Crede Pollioni fratri, … Continua a leggere →

Miser Catulle, desinas ineptire, et quod vides perisse perditum ducas. Fulsere quondam candidi tibi soles, cum ventitabas quo puella ducebat 5amata nobis quantum amabitur nulla. Ibi illa multa tum iocosa fiebant, quae tu … Continua a leggere →

Vivamus, mea Lesbia, atque amemus, rumoresque senum severiorum omnes unius aestimemus assis! Soles occidere et redire possunt: 5nobis cum semel occidit brevis lux, nox est perpetua una dormienda. Da mi basia mille deinde … Continua a leggere →

Cui dono lepidum novum libellum arida modo pumice expolitum? Corneli, tibi: namque tu solebas meas esse aliquid putare nugas 5iam tum, cum ausus es unus Italorum omne aevum tribus explicare cartis doctis, Iuppiter, … Continua a leggere →